Γεννήθηκε στο Χρυσόστομο Ικαρίας το 1922. Η δικτατορία του Μεταξά τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει το γυμνάσιο στην τέταρτη τάξη και να μπει από 15 χρονών στη βιοπάλη. Το 1942 έγινε μέλος του ΚΚΕ και μέσα από τους αγώνες του σπούδαζε και καθοδηγούσε την ταξική πάλη των ναυτεργατών. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από την ΟΕΝΟ. Πήρε μέρος στο κίνημα της Μέσης Ανατολής και στη μεγάλη απεργία των ναυτεργατών. Πέρασε στην παρανομία και ήρθε στην Ελλάδα όπου κυνηγημένος από το μεταδεκεμβριανό κράτος πήρε μέρος στο αντάρτικο της Σάμου-Ικαρίας με το ΔΣΕ. Έμεινε στην παρανομία μέχρι το 1956, καταδικασμένος σε θάνατο, επικηρυγμένος και αφορισμένος, στερημένος της ελληνικής ιθαγένειας, ώσπου έφυγε με όλη την ομάδα του στο εξωτερικό. Φοίτησε στην Κομματική Σχολή "Νίκος Μπελογιάννης" και στη συνέχεια στην Ανώτατη Κομματική Σχολή της Μόσχας. Το 1960 έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΟΝ στο εξωτερικό και με τη δικτατορία της χούντας ήρθε παράνομος στην Ελλάδα. Δούλεψε σαν μέλος και κατόπιν υπεύθυνος του κλιμακίου της ΚΕ μέχρι τη σύλληψη του το 1970. Με την αποφυλάκισή του ανάλαβε Γραμματέας της ΚΟΝ. Στη 12η Ολομέλεια έγινε μέλος της ΚΕ μέχρι και το 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Από το 10ο ως το 11ο Συνέδριο ήταν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Υπήρξε για 30 και πλέον χρόνια μέλος της καθοδήγησης και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Ναυτεργατών. Από τη θέση του αυτή μελέτησε και ήταν γνώστης των προβλημάτων των ναυτεργατών, του συνδικαλιστικού κινήματος και της ναυτιλίας. Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες στα περιοδικά "Νέος Κόσμος" και "ΚΟΜΕΠ", σε ναυτεργατικές εφημερίδες, στο "Ριζοσπάστη", διετέλεσε ανταποκριτής της "Φωνής της Αλήθειας".