Ο Μένο τερ Μπράακ (1902-1940) υπήρξε ο πιο σημαντικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος και κριτικός της Ολλανδίας στη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Το ανήσυχο και οξυδερκές πνεύμα του, καθώς και η αμφισβήτηση του αισθητισμού στην τέχνη του απέφεραν, μεταξύ άλλων, τον τίτλο «συνείδηση της ολλανδικής λογοτεχνίας». Παθιασμένος πολέμιος του ναζιστικού εθνικοσοσιαλισμού, αυτοκτόνησε λίγες ώρες μετά τη συνθηκολόγηση των Κάτω Χωρών, στις 14 Μαΐου 1940. Μετά τον Β ? Παγκόσμιο Πόλεμο, το πολυσχιδές έργο του συνέχισε να λειτουργεί ως πολύτιμο σημείο αναφοράς για την ολλανδική διανόηση.